Transport Layer Security (TLS), güvenli ve şifreli bir veri iletimi için kullanılan bir kriptografik protokoldür. İnternet trafiğini ve diğer ağ trafiğini şifrelemek için kullanılır ve gizlilik, doğruluk ve veri bütünlüğünü sağlamak amacıyla dizayn edilmiştir. TLS, internet üzerinden yapılan tüm işlemler için önemlidir. Bu işlemler arasında oturum açma, veri gönderme ve alma, çevrimiçi ödeme ve benzeri işlemler yer almaktadır.
TLS Versiyonları
Transport Layer Security, kriptografik bir protokoldür ve farklı nesil versiyonları bulunmaktadır. Bunlar, TLS 1.0, TLS 1.1, TLS 1.2 ve TLS 1.3’tür. TLS 1.0 ve 1.1 artık güncelleme almadığından güvenliği düşük seviyededir ve kullanılmamaktadır. TLS 1.2 ve 1.3 ise güncel nesillerdendir ve daha güvenli bir yapıya sahiptir. TLS 1.3, şu anki güncel standart olup, hızlı ve güvenilir veri iletimi sağlamaktadır.
TLS 1.0 ve 1.1
TLS 1.0 ve 1.1, artık kullanılmayan nesillerdir ve bu nedenle modası geçmiştir. Bu protokoller, güvenlik sorunları nedeniyle artık güncel değillerdir. TLS 1.0, POODLE ve BEAST gibi saldırılar nedeniyle zayıflatılmıştır. TLS 1.1 ise CRIME ve TIME atakları ile aşılmaz bir duruma gelmiştir. Bu nedenle, mevcut nesiller olan TLS 1.2 ve TLS 1.3 daha iyi güvenlik sağlamakta ve tercih edilmektedir. Bu güncel nesiller, kullanıcıların verilerini daha iyi korumaktadır ve güvenlik açıkları ile ilgili sorunları en aza indirir.
TLS 1.0’da Güvenlik Sorunları
TLS 1.0, bugün artık kullanılmayan bir protokol türüdür. Çünkü protokolün güvenlik sorunları olduğu anlaşılmıştır. POODLE ve BEAST gibi saldırılar TLS 1.0’ın zayıf noktalarını göstermiştir.
POODLE saldırısı, bir saldırganın TLS 1.0 bağlantısını ele geçirerek HTTPS trafiği aracılığıyla sızmasına izin verir. Bu açık, bağlantıda etkin olan blok şifreleme modu nedeniyle ortaya çıktı. BEAST saldırısı ise, aynı şekilde, blok şifreleme modundaki işlevsel olmayan bir özellikten kaynaklandı.
Bu güvenlik açıkları sebebiyle, TLS 1.0 artık kullanılmamaktadır ve TLS 1.2 ve 1.3 gibi daha iyi güvenlik sağlayan protokoller kullanılmaktadır.
TLS 1.1’de Güvenlik Sorunları
TLS 1.1 protokolü, internet kullanıcıları için güvenlik riskleri yaratan iki saldırı yöntemiyle karşı karşıyadır.
- CRIME: Bu yöntem, bir saldırganın HTTPS trafiğini şifreleyen veri paketlerini çözerek kullanıcı bilgilerini elde etmesine olanak tanır.
- TIME: Bu yöntem, bir sunucuyu hedef alarak HTTPS trafik çıkış zamanlamasına dayanarak kullanıcı bilgilerini çalmaya çalışır.
Bu saldırı yöntemleri, TLS 1.1 protokolünün güvenliğini büyük ölçüde zayıflatmıştır. Bu nedenle, daha güvenli bir iletişim için güncel nesilleri kullanmak önemlidir.
TLS 1.2 ve 1.3
TLS 1.2 ve 1.3, önceki nesillerin güvenlik zafiyetlerini bertaraf ederek daha iyi güvenlik sağlamaktadır. TLS 1.2, 2008 yılında yayınlanmıştır ve halen geniş bir kullanım alanına sahiptir. TLS 1.3 ise 2018 yılında çıkmış ve en son güncel standarttır. TLS 1.3, hızlı ve güvenli bir şekilde bağlantı kurmaya olanak tanır ve modern web uygulamaları için özel olarak tasarlanmıştır. TLS 1.3, önceki sürümlerden farklı olarak, anahtar değişimi ve kimlik doğrulaması için daha güçlü kriptografi protokolleri kullanır. Bu nedenle, güvenliğiniz için mümkün olan en son sürümü kullanmanız önerilir.
TLS Nasıl Çalışır?
Transport Layer Security (TLS), veri iletimi için kriptografik bir protokoldür. TLS, anahtar değişimi, kimlik doğrulama ve veri bütünlüğü sağlayarak çalışır. Anahtar değişimi, sunucu ve istemci arasında halka açık şifreleme anahtarı kullanılarak güvenli bir şekilde paylaşılır. Kimlik doğrulama, sunucunun kendi güvenilirliğini veya hizmet sağlayıcısının kimliğini doğrulamasını içerir.
Veri bütünlüğü, verilerin değiştirilmediğini ve doğru iletilip iletilmediğini doğrular. TLS protokolü, verileri SSL sertifikası tarafından şifreler. Bu nedenle, verilerinizi alıcının eline geçmeden önce şifreleyerek kendinizi internetteki tehditlere karşı koruyabilirsiniz.
Anahtar Değişimi
Anahtar değişimi, TLS protokolünün temel bir parçasıdır ve veri iletişimi sürecinin güvenliğini sağlar. Bu süreçte, halka açık şifreleme anahtarı kullanılarak güvenli bir şekilde anahtarlar paylaşılır. İlk olarak, istemci bir istek gönderir ve sunucu da yanıt verir. Sunucu, halka açık anahtarını istemciye gönderir. İstemci, sunucu tarafından gönderilen halka açık anahtarını kullanarak yeni bir anahtar oluşturur ve bunu sunucuya gönderir. Sunucu, özel anahtarını kullanarak bu anahtarı alır ve kullanmak üzere saklar. Bu şekilde, istemcinin sunduğu veriler yalnızca sunucu tarafından anlaşılabilir, tüm anahtar değişim işlemi güvenli bir şekilde gerçekleşir.
Kimlik Doğrulama
TLS, sunucu tarafının güvenilir olduğunu doğrulamak için kimlik doğrulama sağlar. Sunucu, kendi güvenilirliğini veya hizmet sağlayıcısının kimliğini doğrular. Kimlik doğrulama süreci, istemcinin sunucunun kimliğini doğru bir şekilde doğrulamasını sağlayarak iletinin güvenliğini artırır.
Bunun yanı sıra TLS, kullandığı sertifika yetkilileri vasıtasıyla sunucunun kimliğinin doğruluğunu kontrol eder. Her bir sunucu, güvenilen bir sertifika yetkilisi tarafından imzalanan bir sertifika kullanır.
Bazı durumlarda, istemci de kimlik doğrulama yapabilir. Örneğin, e-ticaret sitelerinde müşteriler, kendi kimliklerini doğrulamak için kullanıcı adı ve parola kombinasyonunu girerler. Sunucu da bu bilgileri doğrular ve güvenli bir bağlantı kurulur.
Veri Bütünlüğü
TLS, verilerin bütünlüğünü sağlayarak, verilerin değiştirilmediğini ve doğru bir şekilde iletilip iletilmediğini doğrular. Bu işlem, mesajın yolda bozulduğunda veya değiştirildiğinde verilerin otomatik olarak reddedilmesini sağlar. Veri bütünlüğü, mesajın içeriğinde bileşenlerin değiştiğini tespit edebilir, bu da mesajın güvenliğinde bir açık oluşturabilir. TLS, veri bütünlüğünü SHA-2 ve SHA-3 gibi güçlü karma işlevleri kullanarak sağlar. Bu karma işlevleri, mesajın bir özetini hesaplar ve mesajın herhangi bir değişikliği tespit edilirse otomatik olarak reddeder.
